ایام سرده، وسط این همه تابستون قلب الاسد

ترس امیدواری ، ترس امیدواری ، ترس امیدواری

خنده گریه ، خنده گریه، خنده گریه

لبخند بغض، لبخند بغض، لبخند بغض

هر روز سریعتر از روز قبل جابجا می‌شن مدام و جاشون رو می‌دن به همدیگه. حواسشونم به من نیست.

پ.ن: خدایا، خودت نگاهی کن. مادرشون رو چندماه قبل به خاطر ابتلا به سرطان از دست دادن. و حالا چند روز پیش پدرشون رو؛ باز هم به خاطر ابتلا به سرطان. خدایا؛ پشت و پناه بودنت رو بچشون به جان همه آدم‌های بی‌پناه.