حسادت

اگر عکسی داشته باشم از خودم، که همیشه از نگاه کردن بهش لذت ببرم، که نمادی باشه از خودم برای اینکه چه وقتی خوب باشم و چه بد، حواسم باشه که روزی کجا ایستاده بودم و توی نگاهم داستان برای خودم معلوم باشه، همون عکسِ شالِ بنفش به سرکرده‌ی وسط ماه رمضون نود و چهاره. وقتی در درست‌ترین جای ممکن ایستاده بودم. برای خودم. و از ماحصل تلاشم برای اونچه که سعی کرده بودم زندگی کنم.