باید که فرو شوید دست از همه درمان‌ها

آدم‌هایی هستند، در هرکجای جهان، که یک روزی، یک جایی، یک باری در مسیر زندگی، به اندازه‌ی وسع وجودی‌شان، جدا از همه‌ی تلخی‌ها، شکست‌ها و ناکامی‌ها، رخ به رخِ فاجعه ای می‌شوند، از نزدیک لمسش می‌کنند و به زبان طعمش رو می‌چشند که توی عمیق‌ترین نقطه‌های ذهنی و عاطفی‌شان، توی تک تک قاب‌های تصویری‌شان از گذران عمر دنیایی‌شان، توی نقطه به نقطه‌ی جوارح و جوانح‌شان به جان می‌نشیند. می‌شود همراه و هم‌زیست همیشگی‌شان... چه برای خودشان باشد، چه وطن‌شان، چه آدم‌هایشان، چه جهان‌شان... و تازه اینجاست که امتحان و مسیری بلکه مهم‌تر و بزرگ‌تر پیش رویشان باز می‌شود: ادامه دادن. چگونگی ادامه دادن. چگونگی هم‌زیستی کردن و شرحه شرحه نشدن.