دست تو، بالای هر دستی است

زیاده غرقه شدم در راهی که درست نبود. و زیاده باید جان بکنم تا کنده بشم. 

حال غریبی دارم. کمی تا قسمتی از همه چی و همه حال ریخته تو دلم. 

َ

من، به درگاه تو مثل همیشه اعتراف می‌کنم، مثل همیشه سعی می‌کنم تا بی‌رحمانه با خودم صادق باشم: من، بلد نیستم. چجور و چطورش رو. دستم نمی‌رسد و عقلم. فقط تلاشم رو نگاه کن. با همه خطاها و شل و سفت کردن‌هایم. همین.