دور و دراز....

ببین. قرارمون این نیست. اگه ما پذیرفتیمت، اگه کنار اومدیم و نخواستیم که تو رو یه هیولا ببینیم، که زندگی رو ادامه دادیم و باید می‌دادیم و نخواستیم بجنگیم باهات چون دست و پا زدن بیهوده هیچ چیزی رو نه اثبات می‌کرد و نه حل، اگه قلبمونو گرفتیم دستمون و گفتیم تو هم بالاخره جزوی از زندگی ما هستی، به این معنی نیست که تو باز هم لرزه بندازی به جونمون. که تو شیطنت کنی. که کار رو خراب‌تر کنی. آخر سر که من، مثل همیشه، دعام درد نکشیدن و زجر نکشیدنه. حالا هرطوری که بشه. دعام سلامت شدنه. چه باشه چه نباشه. ولی تو حق نداری سواستفاده کنی. تو حق نداری دوباره واژه‌ی ترسناک متاستاز رو بندازی به جونمون. کاش اینو بفهمی.